Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
Najczęściej „sprawcą” naszej złości jest... nasze ego, które pragnie szacunku i tego, by inni postrzegali nas w konkretny sposób. Jeśli nauczymy się dostrzegać ten mechanizm, łatwiej będzie nam się uspokoić i kontrolować emocje.
Dzieci przenoszą wzory agresywnych zachowań swoich rodziców nie tylko do świata zabawy czy do relacji z rówieśnikami. Gdy dorosną, powtarzają agresywne postawy we własnych rodzinach - fragment najnowszej książki Wydawnictwa Charaktery "Złość".
Można zaryzykować tezę, że każdy z nas doświadczył kiedyś agresji ze strony innych, każdy też był jej sprawcą. Agresja jest zjawiskiem powszechnym. Co nas do niej skłania? Czemu służą agresywne zachowania?
Zdarza się nam skrzywdzić kogoś, a przy tym zachować dobre mniemanie o sobie. I nie tylko nie czujemy się winni z tego powodu, ale wręcz odczuwamy dumę. Jak to możliwe?
Nie można milczeć, gdy mowa nienawiści zaczyna dominować w przestrzeni publicznej. Trzeba stawiać jej opór, ale nie sytuując się po jednej ze stron rządzącej nią antytezy, lecz podważając tej antytezy zasadność. Gdy ucichnie mowa nienawiści, zaczniemy znów ze sobą rozmawiać.
Przemoc fizyczna jest łatwiejsza do nazwania. Istnieją jednak zachowania, które ranią nie ciało, ale duszę człowieka. Oto pięć najczęstszych form przemocy psychicznej.
Każdemu z nas zdarza się zachowywać wobec innych wrogo, agresywnie. Od czasu do czasu lubimy dokuczyć komuś, podrażnić się z nim. Gdy coś nas zezłości – wybuchamy. Niekiedy nie przebieramy w środkach i przemocą staramy się osiągnąć cel. Jakie są mechanizmy zachowań agresywnych – wyjaśnia prof. ADAM FRĄCZEK.
