Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
Każdy ją ma. Swoją własną, jedyną i niepowtarzalną. Osobowość. Nie zawsze jest nam z nią po drodze, bywa że staje w poprzek naszym zamiarom. Czy można ją zmienić? Czy to my mamy osobowość, czy ona ma nas? Czy jesteśmy na swoją osobowość skazani?
Doceniam siłę i mądrość mojej matki. Od niej nauczyłam się nie pogrążać w żalach i urazach. Nie rozpamiętywać nieszczęść, nie nienawidzić ich sprawców i nie hodować w sobie pretensji do świata, że nie jest taki jaki bym wolała, by był.
Sportowi mistrzowie panują nad emocjami, koncentrują się na najważniejszych zadaniach, są pewni siebie. Uczniowie też mogą być tacy jak oni i osiągać sukcesy.
Sprawne komunikowanie się w języku obcym nie tylko daje poczucie zadowolenia z siebie. Pomaga też zmienić własny wizerunek, a nawet zyskać na wartości w oczach innych.
Niespełnione własne marzenia i pragnienia, nierealne oczekiwania, cele niemożliwe do osiągnięcia – wielu rodziców nakłada na swoje dzieci ciężary, które odbierają im chęć do działania i radość życia.
W grupie można wymienić się doświadczeniami, sposobami radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Można też zobaczyć siebie na tle innych. To doświadczenie trudne, ale niezwykle ważne – uważają Katarzyna Śmiłowska i Łukasz Niewczas.
Oddanie koledze ołówka, żeby mógł dokończyć rysunek; wzięcie na siebie winy, żeby uchronić przyjaciela przed karą; rezygnacja z własnych przyjemności, żeby poświęcić czas potrzebującym – do takich czynów zdolne są nawet najmłodsze dzieci.
