Andrzej, co z tobą? - Chcę jechać na grób mojej matki! - Ty? Na jej grób? Przecież to ty ją zabiłeś! - Zabiłem, zabiłem! Ale chcę jechać! - Po co? - Chcę jej powiedzieć... Przeeepraszam cię, maaamo! Andrzej na chwilę przestał walić głową w żelazną kratę zabezpieczającą drzwi izolatki i spojrzał na mnie niesamowicie smutnym i wylęknionym wzrokiem. Tego dnia o nic więcej go nie pytałem.