Nie podoba mi się obraz szkoły przedstawiany w mediach. Bo czego można się dowiedzieć o szkole z prasy czy telewizji? Niczego dobrego. Reakcją na wstrząsające informacje są głosy potępienia i oburzenia – zarówno pod adresem uczniów, jak i nauczycieli.
Rok temu podjęłam pracę w jednym z przedszkoli w W. Z wykształcenia jestem nauczycielką nauczania początkowego z wieloletnim stażem w szkole podstawowej. Doświadczenia zdobyte w obu tych placówkach skłaniają mnie do różnych refleksji i przemyśleń, między innymi dotyczących relacji z rodzicami naszych podopiecznych. To, co obserwuję w moim przedszkolu, budzi we mnie zdecydowany sprzeciw.
Czy szkoła zawsze potrafi odkryć i wspierać różnorodne uzdolnienia i talenty uczniów? Praktyka pokazuje, że w miarę dobrze funkcjonują w szkole ci zdolni i skuteczni. Niestety, uczniowie uzdolnieni, twórczy czy utalentowani na wsparcie i pomoc szkoły nie mogą liczyć. Pokazują to wyniki badań.
Zbyt wysokie lub zbyt niskie oczekiwania nauczycieli dotyczące możliwości osiągnięć edukacyjnych dzieci wpływają na to, w jaki sposób traktują swoich uczniów. To z kolei może być źródłem rzeczywistych zmian w zachowaniach i osiągnięciach uczniów.
Muzyka nie tylko łagodzi obyczaje, ale pozytywnie wpływa na rozwój dzieci. Osoby poddawane treningowi muzycznemu szybciej i łatwiej uczą się czytać i mają wyższe osiągnięcia w matematyce. Mają lepszą pamięć werbalną i operacyjną.
Czy nauczycielstwo to zawód kobiecy? Nie - chociaż polskie szkoły są sfeminizowane. Uczniowie jednak potrzebują równowagi płci nauczycieli. Nauczycielki bardziej angażują się w sprawy uczniów, są bardziej pobudliwe emocjonalnie, bardziej empatyczne. Mężczyźni natomiast zachowują większy dystans wobec uczniów, skupiają się na zadaniu, a nie relacji.
Dzieci są jak aniołki tylko na zdjęciach, a w życiu jest już gorzej. Są sytuacje, gdy doprowadzają nas do wściekłości. Czy można tego uniknąć? Co zrobić, gdy dzieci znów doprowadzą nas do furii? Uczucia gniewu nie można wyeliminować, ale to nie oznacza, że jesteśmy wobec niego bezsilni!
Trudności z czytaniem, mówieniem czy deficyty uwagi łączą się. Efektem tego są wielowarstwowe problemy wpływające na osiągnięcia ucznia w nauce oraz na jego zachowanie czy relacje społeczne. Nauczyciel, który chce pomóc takiemu dziecku, stoi przed dużym wyzwaniem.
Nauczanie to nie tylko przekazywanie wiedzy, ale stwarzanie okazji do samodzielnego jej zdobywania. Metody aktywizujące wykorzystują proces uczenia się przez doświadczenie, który prowadzi uczniów od konkretu do teorii, i od teorii do raktyki. Ich skuteczność wynika przede wszystkim ze specyfiki działania ludzkiej pamięci.
Czytanie jest przede wszystkim procesem myślowym. Czytający zawsze zadaje sobie pytania: czy to, co czyta, ma sens, czy brzmi poprawnie. Poszukiwanie znaczeń w tekście jest procesem, w którym niezbędne są strategie rozwiązywania problemów.
Dlaczego jeden nauczyciel potrafi rozwinąć talenty swoich uczniów, a inny nie? Z pewnością zależy to od poziomu kompetencji, ale też od stylu pracy uwarunkowanego osobowością nauczyciela. Istnieje „typ psychologiczny” nauczycieli, którzy potrafią odkrywać i szlifować talenty uczniów.
Różne są zdolności, zainteresowania i możliwości uczniów. Teoria inteligencji wielorakich podkreśla, jak ważne jest indywidualne podejście do potrzeb edukacyjnych każdego dziecka. Nauczyciel pracujący w duchu teorii Gardnera łatwiej rozwinie talenty i umiejętności swoich uczniów.
