czyli jak Philip Zimbardo poradził sobie z izolacją społeczną, lękiem i tęsknotą, kiedy przez sześć miesięcy przebywał w szpitalu zakaźnym. A był wtedy zaledwie pięcioletnim dzieckiem...
Prof.; Jest psychologiem ze Stanford University. Prowadzi badania m.in. nad społecznymi mechanizmami zła i orientacjami temporalnymi. Jest twórcą programu edukacyjnego Projekt Bohaterskiej Wyobraźni. Autor wielu książek, m.in.: Efekt Lucyfera; Paradoks czasu (współautor: John Boyd); Żyj lepiej, kochaj mądrzej (współautorka: Rosemary Sword). Niedawno ukazała się książka biograficzna Zimbardo w rozmowie z Danielem Hartwigiem.
czyli jak Philip Zimbardo poradził sobie z izolacją społeczną, lękiem i tęsknotą, kiedy przez sześć miesięcy przebywał w szpitalu zakaźnym. A był wtedy zaledwie pięcioletnim dzieckiem...
Nasze myślenie, zachowanie zależy od klimatu społecznego, w którym żyjemy. Jednak kluczem do lepszego życia jest nawiązywanie kontaktu z tym, co jest w nas.
Gdy dostrzeżemy problem, który uderza w nasze wartości, stajemy przed wyzwaniem. Czy powiemy sobie: „Szkoda, że tak jest, chciałbym, żeby było inaczej”, czy raczej: „Szkoda, że tak jest. Sprawię, że będzie inaczej!”? Chodzi o to, by mieć wystarczającą odwagę, żeby przekuć wartości w działanie.
Kobiety mają wyjątkową władzę nad mężczyznami. Daje im ją słowo „nie”. W obawie przed odrzuceniem mężczyźni wycofują się tam, gdzie takie ryzyko nie istnieje. Gdzie nikt nie mówi „nie” – w wirtualny świat - twierdzi Philip G. Zimbardo.
Przeszłość daje nam poczucie zakorzenienia, teraźniejszość pozwala cieszyć się chwilą, a przyszłość - spełniać marzenia. A jeśli ktoś utknie w którejś z tych stref czasowych? Jak wydostać się z pułapki czasu - radzi PHILIP ZIMBARDO, badacz orientacji temporalnych.