Jest psychologiem, psychoterapeutą poznawczo-behawioralnym, autorką poradników Nieśmiałość. Zmień myślenie i odważ się być sobą oraz Autoterapia. Prowadzi prywatny gabinet terapeutyczny w Katowicach.
Im bardziej śmiały, pełen hucpy staje się świat, tym więcej osób przyznaje, że brak im pewności siebie. Świat jednak należy nie tylko do śmiałych. Nie każdy musi być duszą towarzystwa, liderem.
Nieśmiałość ma też dobre strony. A jeśli nam dokucza, są sposoby na to, by zmienić swoje myślenie i uwolnić się od obaw.
Większość naszych cech, zachowań czy upodobań ma swoje źródła w dzieciństwie. To wtedy, poprzez kontakt z bliskimi i rówieśnikami, kształtuje się zrąb naszej osobowości – uczymy się określonych zachowań, myślenia o sobie, o innych i świecie.
Nieśmiałość można zaobserwować już u bardzo małych dzieci. W żłobku czy przedszkolu są maluchy, którym trudno wejść w grupę, bawić się z innymi czy recytować wierszyki w czasie przedstawienia. Ale można im pomóc.
Jak budować zdrowy związek, gdy jest się nieśmiałym? Czy to jest w ogóle możliwe? A może z powodu nieśmiałości… lepiej z relacji zrezygnować? Pytania tego typu dręczą wiele nieśmiałych osób. Czy bliskość i nieśmiałość mogą współistnieć, czy się wykluczają?
Jestem nieśmiała, więc nie uda mi się zachować swobodnie; co z tego, że pójdę na imprezę, jeśli będę tam siedzieć spięta i uznają mnie za sztywniaka – to przykłady myślenia opartego na błędach poznawczych.
Każdy, kto myśli o sobie, że jest nieśmiały, zachowuje się jak na nieśmiałego przystało. Skuteczne przełamanie nieśmiałości wymaga nie tylko zmiany myślenia o sobie, lecz również wyuczenia się zupełnie nowych zachowań.
Nawet 95 procent ludzi myślało o sobie kiedyś jako o osobie nieśmiałej lub też doświadczyło onieśmielenia. Czy i Ty znasz to uczucie? Czy potrafisz radzić sobie z nieśmiałością?
„Nie podoba mi się to, jaka jestem, ale to już się nigdy chyba nie zmieni, bo jestem nieśmiała” – to jedno z najczęściej wypowiadanych przez osoby nieśmiałe zdań. Obrazują one impas, w którym tkwią osoby nieśmiałe.
