Zgoda na niepokój 

Kiedy myślę o tym, jak mało mam czasu na napisanie tego tekstu, odczuwam niepokój. Gdzieś między gardłem a żołądkiem czuję jakby pieczenie, drapanie. Pojawia się myśl, że nie zdążę go napisać, że nie uda mi się wywiązać ze zobowiązania, że „zawaliłem”.

Oczyma wyobraźni widzę niezadowolonych ludzi, którzy mają do mnie pretensje, że spowodowałem bałagan w redakcji, doprowadziłem do stresującej sytuacji i sprawiłem komuś kłopot. Ktoś mówi: „nigdy więcej współpracy z panem Fijewskim”. Trochę się boję, trochę wstydzę...

W dzisiejszych czasach nie tylko ja odczuwam niepokój. Ten stan dla wielu z nas jest jak brat bliźniak – towarzyszy niemal w każdej chwili.

Sam przeciw złu
Jak manifestuje się niepokój? Pojawieniem się myśli, że tu i teraz jest „nie takie jak trzeba”, i przewidywaniem, że w przyszłości będzie jeszcze gorzej: coś zniszczę lub kogoś skrzywdzę, ktoś mnie skrzywdzi, skończy