Moc samotników

Praktycznie

Wielu kreatywnych ludzi było introwertykami, choćby Maria Skłodowska-Curie, Steve Wozniak czy Albert Einstein. Czy – podobnie jak oni – masz wrażenie, że nie pasujesz do otaczającej rzeczywistości? 
 

Daria Grabda: – Jak sam Pan przyznaje, jest introwertykiem...

POLECAMY

Arnie Kozak: – Tak. Często czuję się jak odludek i mam wrażenie, że nie pasuję do otaczającej mnie rzeczywistości. Choć niekiedy działam też jak ekstrawertyk – lubię uzewnętrzniać swoje emocje. Ekscytuje mnie snowboard i jazda motocyklem, ale w sposób kontrolowany. 

Czym jest ekstrawersja bądź introwersja?

– To jeden z pięciu podstawowych wymiarów osobowości. Na jednym jego biegunie mieści się skrajny introwertyk, który jest zamknięty w sobie, woli słuchać niż mówić, wszystko musi przemyśleć i potrzebuje odosobnienia, by „naładować baterie”. Na drugim biegunie mamy skrajnego ekstrawertyka, czyli osobę pełną energii, towarzyską, gadatliwą, asertywną i dominującą. Taki ktoś woli działać niż planować. Większość z nas łączy w sobie obie te cechy, choć jedna z nich może dominować. 

Ile masz w sobie z introwertyka?

Czy potrafisz słuchać uważnie? Jaki jest Twój styl słuchania? 

Dowiedz się tego w naszej psychozabawie.

Przeczytaj poniższe pytania i przy każdym z nich odpowiedz:1 – zdecydowanie nie zgadzam się; 2 – nie zgadzam się; 3 – zgadzam się; 4 – zdecydowanie zgadzam się.

  • W tłumie innych osób czuję się wyczerpany/wyczerpana.
  • Wolę słuchać niż mówić.
  • Decyzje podejmuję w sposób ostrożny, po rozważeniu wszystkich za i przeciw.
  • Podczas spotkań towarzyskich często odczuwam potrzebę samotności.
  • Wolę dzielić się myślami i uczuciami w cztery oczy niż z grupą. 
  • Najefektywniej pracuję w ciszy.

Im więcej punktów zgromadzisz, tym więcej cech introwertycznych posiadasz. 

Oprac. dg na podst.: www.quietrev.com

 

Od czego zależy, czy jesteśmy ekstrawertykami, czy przeciwnie, introwertykami? 

– Główna różnica między tymi typami osobowości dotyczy poziomu wewnętrznej stymulacji. Introwertycy mają ten poziom wysoki, szukają więc spokoju w otaczającym ich świecie. Ekstrawertycy natomiast są spragnieni stymulacji, dlatego lubią doświadczać ekscytujących wrażeń, najczęściej w towarzystwie innych ludzi. Introwertycy tracą swą energię w okolicznościach, które ekstrawertykom jej dodają. Gdy trzeba podjąć ryzyko, długo się wahają. Wydają się małomówni, a tak naprawdę działają z rozwagą. Dobrze przemyślą, nim coś powiedzą. Analizują każdy aspekt życia, niezależnie, czy jest on związany z pracą, czy z relacją. Nic dziwnego, że często oddają się medytacji. Wrażliwość na świat i innych ludzi czyni ich kreatywnymi i pełnymi pomysłów. 

Ale sami tego w sobie nie dostrzegają i nie doceniają. Zaś w powszechnym przekonaniu uważani są za osoby nieprzystępne i nieco dziwne... 

– To są mity. A wynikają z dominującej we współczesnym świecie kultury ekstrawertycznej. Większość ludzi sądzi, że socjalizacja w grupie jest czymś normalnym. Jeśli nie będziesz dość energiczny i entuzjastycznie nastawiony, to nikt nie będzie cię słuchać i pozostaniesz niezauważony. Pr...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI