Ludzie z wysypiska
Hanna Polak inne Charaktery 1/2016
Nasze wyobrażenia na temat bezdomnych niewiele mają wspólnego z rzeczywistością. To nie oni, lecz my żyjemy ze sobą jak wilki – siedzimy w domach z alarmami, z dobrze ubezpieczonymi samochodami schowanymi w garażach, odgrodzeni od sąsiadów wysokimi murami

MAGDA BRZEZIŃSKA: – Przez czternaście lat odwiedzała Pani ludzi mieszkających na podmoskiewskiej Swałce – największym wysypisku śmieci w Europie. Pomagała im Pani i dokumentowała ich życie. Jak się żyje wśród odpadów, w nieludzkich warunkach? Czy miała Pani choćby przez moment poczucie, że tym ludziom człowieczeństwo zostało odebrane?
HANNA POLAK: – Ja nie miałam takiego wrażenia, wręcz przeciwnie! Ale poczucie odsunięcia, odrzucenia przez świat, wypchnięcia poza nawias to największy problem ludzi żyjących na Swałce. Mają świadomość tego, że – jak mówi Olga, jedna z bohaterek filmu – traktuje się ich jak robaki. Wielu z tych, których poznałam przez te czternaście lat i którzy zostali uwiecznieni w filmie, już nie żyje. Jula – główna bohaterka – powiedziała mi kiedyś, że oni czekali na mnie, kochali mnie, bo nie odsuwałam się od nich, nie brzydziłam się smrodu, wszy, chorób. Pozwalałam
A
A
Kup najnowsze e-wydanie "Charakterów" z e-bookiem (pakiet Premium), a dostęp do tego artykułu oraz 7 tys. pozostałych tekstów na naszej stronie uzyskasz GRATIS! To się NAPRAWDĘ OPŁACA. Cena za miesiąc tylko 15 zł.
Zobacz pełną ofertę cyfrowych CharakterówHanna Polak
- jest reżyserką, operatorką i producentką. Nominowana do Oscara za film „Dzieci z Leningradzkiego” w 2005 roku i nagrodzona przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Dokumentalistów. Współzałożycielka fundacji „Active Child Aid”, która pomaga bezdomnym dzieciom. Ostatni film dokumentalny pt. „Nadejdą lepsze czasy” („Something Better to Come”), który H. Polak kręciła przez czternaście lat na podmoskiewskim wysypisku śmieci, jest entuzjastycznie przyjmowany na pokazach i festiwalach na całym świecie.