Buntownik z wyboru

„Ilekroć znajdziesz się po stronie większości, zastanów się przez chwilę” – przekonywał Mark Twain. W naszej kulturze rozpowszechnione jest przekonanie, że jednostka powinna się sprzeciwić nacis­kom, które każą się jej podporządkować. Takie postępowanie postrzegane jest jako akt odwagi i wewnętrznej siły, podczas gdy pójście utartą ścieżką wbrew sobie uważane jest za wyraz tchórzostwa lub słabej woli. Artyści i filozofowie utrzymują, że aby naprawdę zmierzyć się z własnym przeznaczeniem, trzeba iść pod prąd.

Dlaczego w naszej kulturze tak wysoko ceni się nonkonformistów? Może dlatego, że instynktownie czujemy, jak trudno jest publicznie wyrazić sprzeciw wobec tego, co głosi większość. Podobne przesłanie płynie zresztą z klasycznych teorii psychologicznych. Szczególnie często jako twarde dowody na siłę ludzkiej skłonności do konformizmu przywoływane są wyniki eksperymentów prof.

Takie