CIERPI? PEWNIE SOBIE ZASŁUŻYŁ!

Staramy się wierzyć, że żyjemy w sprawiedliwym świecie: dobro zawsze zwycięża nad złem; niewinni rzadko trafiają do więzienia, a jeśli to się zdarza, w końcu ich niewinność wychodzi na jaw; dobrzy mogą jakiś czas cierpieć z rąk złych, ale sprawiedliwość i tak zatriumfuje; dobro jest nierozerwalnie związane ze szczęściem, a zło z karą; jeśli kogoś spotyka nieszczęśliwy wypadek lub choroba, musiał na to zasłużyć. Dzięki tej wierze mamy wrażenie, że nasz świat jest uporządkowany, stabilny i przewidywalny. Czujemy się w nim bezpiecznie. Bez takiej wiary trudno byłoby nam zaangażować się w cokolwiek.

Ponieważ wiara w sprawiedliwy świat pełni tak ważną funkcję adaptacyjną, niechętnie się od niej odcinamy i czujemy duży dyskomfort, gdy napotykamy dowody sugerujące, że świat wcale taki nie jest. Skoro innych spotyka to, na co zasłużyli, to znaczy, że podobnie ma się sprawa z nami. Skoro inni