Czego chcę, co muszę

Niedawno spotkałam kolegę z dzieciństwa. Nie widzieliśmy się od bardzo dawna. Wiedziałam, że przeżywał burzliwe lata – rozwiódł się, dużo pił, trafił do więzienia, potem był bezdomny, pracował na budowach, pisał wiersze, mieszkał w noclegowni, prowadził rubrykę listów w lokalnej gazecie. Aktualnie mieszka w pokoiku o powierzchni 10 metrów kwadratowych (bez prądu, bo nie płacił rachunków) i właśnie stracił pracę stróża.
– Co chcesz robić? – spytałam.
– Szukam roboty. Nie mam wyjścia.
– Ale co chcesz robić?
– Wszystko! Mogę przepisywać na komputerze, pilnować czegoś, coś naprawiać, drobne prace stolarskie, budowlane, korepetycje z polskiego i fizyki. Mogę doradzać w sprawach prawnych...
– Zaraz, zaraz – powiedziałam. – Niech pomyślę... Chciałbyś przepisywać na komputerze?
– Tak – powiedział kolega i dodał nagle, zaniepokojony – ale wolałbym, żeby to nie była praca etatowa.
Ta uwaga
– Ku
–