Wędrujący psycholog

George A. Kelly traktował z pobłażliwością wszelkie próby ścisłego zaszufladkowania jego poglądów psychologicznych. Jakkolwiek dla niego samego było rzeczą oczywistą, że jego teoria należy do nurtu poznawczego, inni badacze określali ją jako egzystencjalną, emocjonalną, behawiorystyczną, a nawet psychoanalityczną.
Kelly z rozbawieniem wspominał to, co spotkało go w Warszawie, gdzie na początku lat sześćdziesiątych XX wieku miał wykład. Podobno jeden z psychologów polskich, który omawiał wcześniej poglądy Kelly’ego na swoich zajęciach, oświadczył mu z rozbrajającą szczerością, że teoria konstruktów personalnych pozostaje w zgodności z założeniami materializmu dialektycznego...

Spadkobierca Herbarta

Jak piszą B. Michael Thorne i Tracy B. Henley w swej książce o koneksjach naukowych w historii psychologii, Kelly rozpoczął karierę naukową w czasach ekonomicznej „wielkiej depresji” w
W