Gdy umysł śpi

Przesypiamy prawie trzecią część życia. W tym czasie zachowujemy się tak, jakbyśmy postradali zmysły. Gonimy dzikie bestie, albo one gonią nas, a potem nagle zmieniają się w nasz ulubiony deser. Nie rozpoznajemy twarzy znajomych. Niekiedy nie widzimy kolorów. Przedmioty zmieniają wymiary, czasem ulegają zwielokrotnieniu. W dodatku wszystkie te osobliwości traktujemy, jakby działy się naprawdę. Dlatego silniej przeżywamy niebezpieczne sceny we śnie niż oglądając horror w kinie. Paradoksalnie, choć takie przeżycia wydają się nam realne, nie jesteśmy w stanie na nie reagować. Nasze mięśnie są zwiotczałe. Sparaliżowani i bezwolni, oglądamy najdziwniejsze sceny. I co najwyżej możemy się wybudzić. A wtedy, jak pokazują badania laboratoryjne, nie pamiętamy większości naszych nocnych szaleństw.
Dlaczego tak się dzieje?

Producent snów

Sen jest niezwykle precyzyjnym programem regeneracyjnym,