Dźwignie wyobraźni

Dzieło sztuki nie jest zwykłym przedmiotem, takim jak wazon stojący na stole czy drzewo rosnące w ogrodzie. W myśl założeń neuroestetyki to spreparowany przez artystę bodziec, który ma oddziaływać na system percepcyjny i emocjonalny widza silniej niż przedmioty codziennego użytku. Służą temu: szczególne zestawienie kolorów, kształtów, manipulacja prawami perspektywy itd. Naukowcy zajmujący się neuroestetyką, na przykład Semir Zeki i Vilayanur Ramachandran, powtarzają często, że artysta jest „nieświadomym neurobiologiem”, który wykorzystuje intuicyjną wiedzę o działaniu systemu poznawczego człowieka do silnego pobudzania naszych zmysłów, uwagi, pamięci, czy wyobraźni. Ta ostatnia odgrywa szczególną rolę podczas odbioru i tworzenia sztuki. W potocznym mniemaniu nie byłoby sztuki bez wyobraźni. Problem jednak w tym, że w porównaniu z percepcją, uwagą, czy pamięcią – dość dobrze

Kłopoty z