W ogrodzie inteligencji

Inteligencja to coś realnego, co „siedzi” w każdym człowieku.
Mądrość ludowa posługuje się metaforą oleju; im więcej go w głowie, tym dany człowiek jest mądrzejszy. Bardziej „naukowe ujęcie” to odwołanie się do homunkulusa, czyli „miniaturowego człowieczka”, „zielonego ludzika”, który siedzi w nas i odpowiada za pracę umysłu. To ciągle rozpowszechnione przekonanie pozwala w prosty sposób „objaśnić” intelektualne zachowanie różnych ludzi.
Jeszcze gorzej jest z odwoływaniem się do oleju. Bob Monkhouse słusznie zauważa: „Olej w głowie to wcale nie dowód mądrości. Sardynki mają olej w głowach, ale są durne, że zamknęły się w puszce i klucz zostawiły na zewnątrz”. Podobnie jest z uczonymi, którzy – jak dotąd – nie mogą sięgnąć po klucz do inteligencji. Inteligencja to tylko konstrukt teoretyczny.

Psychologia dobrze wie,czym jest inteligencja.
Jeszcze w latach czterdziestych XX stulecia

Ist