Osobowość nie istnieje. Tak naprawdę to tylko konstrukt teoretyczny, który jak rysunki mikroskopijnych atomów czy dalekich układów słonecznych ma nam pomóc w wyobrażeniu sobie niewyobrażalnego. Teorie osobowości są intelektualnymi protezami, którymi próbujemy dosięgnąć tajemnicy, jaką stanowi człowiek. To dążenie jest wpisane w ludzką naturę, podobnie jak pytania: skąd przychodzimy, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy. Poszukiwania odpowiedzi owocują kolejnymi teoriami. I tak to trwa od naiwnych, nawiązujących do symboliki czterech stron świata typologii Hipokratesa–Galena po złożone modele kognitywno-afektywnej architektury osobowości, kreślone na początku XXI wieku.
Wielu antropologów uważa, że ludzki mózg powiększył się w odpowiedzi na zmiany społeczne. Może zatem ludzie narodzili się, gdy nasi przodkowie po raz pierwszy usiłowali zrozumieć świat społeczny? Do dziś spotkanie z Innym budzi naszą ciekawość.
Co sprawia, że mimo ogromnej ludzkiej zmienności potra...
Przemiana
„Musi być do wyboru. Zmieniać się, żeby tylko nic się nie zmieniło.To łatwe, niemożliwe, trudne, warte próby.” - Wisława Szymborska celnie uchwyciła jeden z paradoksów osobowości.