POLECAMY
Każdy kochający rodzic chciałby uczynić swoje dziecko istotą radosną, aktywną, twórczą, pełną wiary i ufności we własne siły. Z pewnością warto także nauczyć je samodzielności, uodpornić na przeciwności losu, wyposażyć w umiejętność skutecznego stawiania czoła wyzwaniom współczesności. Jak zatem wychowywać swoje dziecko? Na co zwrócić szczególną uwagę? Jakie właściwości rozwijać u dziecka, by wyrosło ono na szczęśliwego i spełnionego człowieka dorosłego?
Jedną z istotnych, a często lekceważonych zdolności pomagających w samorealizacji jest poczucie humoru, zwane także zmysłem komizmu. Liczne badania (np. McGhee, Chapmana, Smitha i Foota) dowiodły, że umożliwia on odreagowanie tłumionych emocji negatywnych (wrogości, agresji), bez narażania się na dezaprobatę ze strony otoczenia społecznego. W ten sposób rosną szanse na efektywne radzenie sobie ze stresem, na zachowanie zdrowia i dobrej kondycji psychofizycznej. Poczucie humoru idzie także w parze z większym uspołecznieniem, a w efekcie ułatwia nawiązywanie i podtrzymywanie bliskich relacji z ludźmi. Zmysł komizmu zwiększa również autorytet jego posiadacza, czyni go bardziej atrakcyjnym i popularnym w grupie, co sprawia, że często pełni on rozmaite funkcje przywódcze. Poczucie humoru pozytywnie wpływa też na zdolności twórcze człowieka, czyni go otwartym na nowe doświadczenia, ćwiczy w dokonywaniu „bisocjacji”, czyli dwójkojarzenia – ujmowania określonego elementu w dwóch różnych kontekstach czy układach odniesienia jednocześnie. Z rozwiniętym zmysłem komizmu wiąże się większy optymizm, wyższa samoocena i mniejsza rozbieżność między „ja realnym” a „ja idealnym”. Człowieka z dużym poczuciu humoru cechuje także osobista niezależność, samodzielność w podejmowaniu decyzji, samokontrola oraz ocena siebie i innych przez pryzmat własnych norm i standardów. Widać więc, że zmysł komizmu pozytywnie wpływa zarówno na sferę emocjonalno-społeczną, jak i na intelektualną czy osobowościową. Niestety rodzice zwykle nie zdają sobie z tego sprawy i nie widzą powodu, by zmysł ten kształtować u swoich dzieci.
Paul McGhee traktuje dziecięcy humor jako formę intelektualnej gry, „zabawy rzeczywistością”, która ewoluuje wraz z poznawczym rozwojem malucha. Uważa, że zmysł komizmu kształtuje się od narodzin do okresu dorastania, przy czym pojawiające się zmiany jakościowe są efektem zarówno dojrzewania, jak i nabywanych przez dziecko doświadczeń. Zdaniem McGhee w rozwoju poczucia humoru można wyróżnić kilka stadiów, spośród których kluczowe znaczenie mają cztery.
Pierwsze stadium rozpoczyna się około 18. miesiąca życia, gdy dziecko potrafi już fantazjować, udawać, podejmować...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
