Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
Postępuj tak, abyś żył długo i dobrze ci się powodziło. Używaj życia. Rządź swoim życiem. Nie rozczulaj się nad sobą. Przekładaj samotność nad towarzystwo. Zajmuj się sprawami, które od ciebie zależą, a nie tymi, które od ciebie nie zależą. W miejscach publicznych staraj się być jak najbardziej anonimowy. Przy pierwszym spotkaniu obcego nie bądź zbyt uprzejmy. Dawaj innym możliwie mało informacji o sobie.
Jak mądrze postępować w życiu? Jak wystrzegać się głupoty? Takie pytania dotyczące mądrości wywołują u mnie prawdziwe zakłopotanie - pisze Tomasz Maruszewski. W czasie studiów nikt mnie o niej nie uczył, a i dzisiaj próżno by szukać zajęć na jej temat w programach psychologii. Jednocześnie coraz więcej osób sądzi, że to właśnie psychologowie potrafią się kompetentnie wypowiadać na temat mądrości.
Czym jest mądrość? Nie wiem, nie lubię tego słowa, bardzo trudno je zdefiniować. Zapewne jest to rozsądek i rozeznanie, którego nabywa się w rozmaitych życiowych doświadczeniach... Oczywiście ktoś, kto jest mądry, nie musi mieć żadnego wykształcenia. Mądrym może być niewykształcony chłop ze wsi - uważa Barbara Skarga, wybitna polska intelektualistka.
Mądrość nie polega na sprycie, ale na umiejętności obstawania przy prawdach oczywistych. Ten przetrwa, kto wybrał świadczenie prawdom oczywistym. Kto wybrał chwilową iluzję, by na niej zarobić, ten przeminie wraz z iluzją. ks. Józef Stanisław Tischner Prof. dr hab. Edward Nęcka pracuje w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego i Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Zajmuje się psychologią twórczości, inteligencji i procesów poznawczych. Napisał m.in. „Trening twórczości”, „Psychologię twórczości” i „Inteligencję”.
Wolność polega między innymi na tym, że każdy może wyrażać swoje pragnienia i szukać sposobów na ich zaspokojenie. To oczywiście często prowadzi do konfliktów - nieraz wybieramy niefortunne sposoby informowania otoczenia o naszych potrzebach. Są jednak metody komunikacji, które pozwalają uniknąć takich międzyludzkich walk. Metody, które eliminują przemoc z naszych relacji.
Przywiązanie do rozumu nie do końca jest rozumne. Usilne obstawanie przy rozstrzygnięciach rozumowych w każdej sytuacji naukowcy porównują do nałogu. Bo zdarza się, że lepiej zdać się na intuicję - lub to, co niektórzy nazywają łutem szczęścia.
„Przygotowanie psychologiczne to połowa sukcesu” - napisał w książce „Alchemia futbolu” Jacek Gmoch, jeden z najsłynniejszych polskich trenerów. Można się sprzeczać, czy psychologia to 50, 30, czy może 75 procent wygranej, jednak jej znaczenia w sporcie nie sposób nie docenić.
Patrzymy na innych ludzi przez filtr własnej kultury - niczym przez okulary, które stale mamy na nosie. Z czasem przestajemy je zauważać, bo czy ktoś zwraca uwagę na powietrze, którym oddycha? Problem w tym, że te okulary utrudniają nam zrozumienie ludzi z innych kultur. Nie ma kultur lepszych i gorszych. Szanuję inne kultury. Ale czy mogę akceptować kamienowanie kobiet w imię honoru mężczyzn? Albo obrzezywanie małych dziewczynek?
Przekonanie, że do dziś istnieją zaginione plemiona Izraela, nie jest jedynie mitem. W różnych zakątkach świata odnajdywane są do dziś ludy, które - oprócz podobnych Izraelitom wierzeń i zwyczajów - mają także charakterystyczne dla nich geny.
„Rafael, choć tak czysty - jest umysłem materialnym, nieustannie szukającym konkretu; lecz ta kanalia Rembrandt, potężny idealista, zmusza do marzeń i każe odkrywać nieznane” - tak pisał o swoich doznaniach związanych z dziełem genialnego Holendra francuski poeta Charles Baudelaire.
„Psychology and Life” - taki tytuł wielokrotnie gościł na okładkach książek wydawanych w ubiegłym wieku w USA. Był on tak popularny dlatego, że doskonale oddawał pragmatyczny stosunek Amerykanów do psychologii i ich oczekiwania z nią związane. Autorami „Psychology and Life” byli m.in. Leslie D. Weatherhead (1935) oraz Floyd L. Ruch (1937), który swoją sztandarową monografię psychologii wznawiał po II wojnie światowej wspólnie z Philipem G. Zimbardo. Paradoksalnie jednak, jako pierwszy tytułu „Psychology and Life” użył psycholog pochodzący z Europy. Był to Hugo Münsterberg, który trafił do Stanów Zjednoczonych zwabiony perspektywą sławy i kariery.
Porywające wizerunki bohaterskiego Rolanda czy mężnego i szlachetnego króla-rycerza Ryszarda Lwie Serce niewiele mają wspólnego z rzeczywistością sprzed wieków. Bohaterów średniowiecza, życie ówczesnych ludzi, należy malować w raczej ponurych barwach. Patrząc z dzisiejszej perspektywy, trudno jest tamte czasy idealizować.
Docierające do mózgu sprzeczne informacje stanowią dla niego wyzwanie. Proces ich opracowywania, który rozpoczyna się od fali N400, wiąże się z naszą potrzebą nadawania sensu temu, co nas spotyka i rozumienia otaczającej nas rzeczywistości.
Wypadek samochodowy, uraz w trakcie ćwiczeń sportowych, pobicie - to typowe sytuacje, w których może dojść do urazu czaszkowo-mózgowego. Czasem może on skutkować poważnymi zmianami w zakresie „Ja”. Wtedy trzeba się na nowo zmierzyć z całym swoim życiem.
Nie mam wątpliwości, że to Profesor ukształtował moją akademicką karierę, zapewnił mi bowiem nie tylko warunki do pracy, ale też obdarzył ogromnym zaufaniem i pozostawił wiele swobody w działaniu - pisze Włodzimierz Oniszczenko.
Czym jest psychoterapia?Na czym polega? Kto powinien z niej skorzystać?Co robi terapeuta,a czego nie powinien? Dlaczego pacjent pragnie zmiany, a zarazem robi wszystko, by się nie zmienić? O psychoterapii mówi prof. dr hab. Lidia Grzesiuk, psycholog, psychoterapeuta oraz superwizor psychoterapii. Prof. Grzesiuk pracuje na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Jest autorką wielu książek, m.in.: „Style komunikacji interpersonalnej”, „Jak ludzie porozumiewają się”, „Psychoterapia - szkoły, zjawiska i specyficzne techniki”, „Spotkania, które leczą”, „Jak pomagać sobie, rodzinie i innym”. Ostatnio pod jej redakcją ukazał się pierwszy tom podręcznika akademickiego „Psychoterapia. Teoria”, opisującego teorie terapii (Wydawnictwo Eneteia). Wkrótce ukażą się dwa kolejne: „Psychoterapia. Praktyka” i „Psychoterapia. Badania i szkolenie”.
Późny wieczór. Przy chodniku zatrzymuje się samochód. W środku siedzi ojciec i syn. „Tylko nie zrób czegoś głupiego, bo mama się będzie martwiła” - mówi ojciec. „A ty się nie będziesz martwił?” - pyta syn. „Ja też...” - niepewnie odpowiada ojciec. „To dlaczego mówisz o uczuciach mamy?!” Ojciec, po chwili namysłu: „Z przyzwyczajenia?...”
Potrafią godzinami patrzeć na zapaloną żarówkę o dużej mocy i ani razu nie zmrużyć oczu. Niektóre wybuchają niepohamowaną agresją, gdy ktoś w pobliżu zakaszle lub głośno zamknie drzwi. Gwałtownie reagują na każdą próbę dotknięcia lub same rozdrapują sobie skórę na ciele. Dzieci autystyczne – nikt nie policzył dokładnie, ile ich jest w Polsce.
Rozpoczynamy drugi cykl artykułów poświęconych Dorosłym Dzieciom Alkoholików. Ponownie poprowadzi go Marzenna Kucińska. Potrwa co najmniej przez pół roku. Kolejne artykuły będą powstawać w oparciu o listy od DDA - te, które dostaliśmy po pierwszym cyklu i te, które nadejdą do nas w trakcie nowego. Czekamy więc na nie - nie tylko od DDA, ale też od tych, którzy ich dobrze znają: od ich żon i mężów, od przyjaciół i znajomych. Im więcej takich listów dostaniemy, tym nasz cykl będzie bogatszy i bardziej przydatny.
Od ponad 10 lat nie pisze, nie kręci filmów i nie wypowiada się publicznie. Natomiast niezmiennie i od zawsze przyjaźni się z Gustawem Holoubkiem, wspaniałym aktorem i niezwykłym człowiekiem. Niemal codziennie spotykają się na obiedzie w warszawskim „Czytelniku” i rozmawiają o polityce, sztuce, sporcie i o niczym. W rozmowie z Bogdanem Białkiem i Piotrem Żakiem Gustaw Holoubek opowiada o swojej przyjaźni z Tadeuszem Konwickim, o jego samotności i przyczynach milczenia.
