Motto: Nie przestajesz się śmiać, ponieważ się postarzałeś; postarzałeś się, bo przestałeś się śmiać!- George Bernard Shaw
POLECAMY
Współczesna medycyna znajduje coraz więcej dowodów, że przekazany nam przez rodziców kod genetyczny w znacznym stopniu determinuje nasze losy życiowe. Badania nad bliźniakami jednojajowymi, nosicielami identycznego kodu, wykazały ich zdumiewające podobieństwa – nie tylko w zakresie cech fizycznych, ale także cech osobowości, rozmaitych preferencji, sposobu spędzania czasu itp. Podobieństwa te można było zaobserwować nawet wtedy, gdy bliźnięta były rozdzielone zaraz po urodzeniu. Fascynujące jest również obserwowanie podobieństw i różnic między przedstawicielami różnych pokoleń w tej samej rodzinie.
W jakim stopniu nasz indywidualny rozwój zależy od czynników wrodzonych, a w jakim od warunków życia i osobistych doświadczeń? Nauka wydaje się coraz bardziej akceptować fakt, że dziedziczność jest odpowiedzialna za znacznie więcej, niż potocznie myślimy; za predyspozycje do rozmaitych chorób, włącznie z chorobami psychicznymi, a także za długość naszego życia. Nie jest ona jednak czynnikiem jednoznacznie determinującym nasze losy.
***
Dobrym przykładem może być predyspozycja do cukrzycy. Jeśli zostanie ona wcześnie odkryta, jeśli zostaną podjęte odpowiednie kroki prewencyjne (dieta), cukrzyca może się nigdy nie pojawić. Podobnie jest z predyspozycją do niektórych postaci schizofrenii. Lekarze twierdzą, że jeśli nie zostanie ona zaktywizowana przez przełom hormonalny albo nadmierne stresy, może pozostawać w utajeniu przez całe życie.
Działa to także w odwrotnym kierunku. Na przykład w mojej rodzinie od pokoleń, zarówno po stronie ojca, jak i matki, tylko nieliczni umierali przed 90. rokiem życia, a na dodatek mimo starości wszyscy zachowywali sprawne umysły. Mogę zatem oczekiwać, że mam dziedziczne predyspozycje do długiego życia. Jednak prawdziwość tej optymistycznej prognozy mogą przekreślić np.: palenie papierosów, picie alkoholu, różnego rodzaju choroby zakaźne.
***
Istnieją dowody na to, że nasz umysł ma ogromną moc modyfikowania czynników organicznych. Jednym z powszechnie znanych faktów jest tak zwany efekt placebo. Analizując go, przeprowadzono wiele eksperymentów, także z udziałem osób poważnie chorych. W jednym z nich połowa badanych otrzymała lekarstwo, które miało sprawdzoną moc oddziaływania na tę określoną chorobę, zaś reszta – pigułkę z cukru, która nie powinna mieć żadnego wpływu na stan chorego. Jednak dając u...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
