Joanna Peiron: – Osoby, które mają przynajmniej jedną siostrę, czują się szczęśliwsze niż te, które mają braci lub są jedynakami. Tak przynajmniej wynika z badań ankietowych przeprowadzonych przez Tony’ego Cassidy’ego, profesora psychologii z Uniwersytetu w Ulster w Irlandii. Pani uważa podobnie?
Maryse Vaillant: – Wielokrotnie obserwowałam, jak wielki wpływ mają siostry na kształtowanie u rodzeństwa wrażliwości i umiejętności wyrażania emocji. Kłótnie, które siostry wywołują, są także ważne dla dobrego samopoczucia, pozwalają obu stronom na wyładowanie emocji: złości, zazdrości, pragnienia. Dzięki siostrom cała rodzina uczy się rozróżniać uczucia i ich siłę: słabsze i silniejsze pragnienia, zazdrości, różne stopnie zaborczości. Jest tu też miejsce na odkrywanie słów, okrzyków i zachowań towarzyszących emocjom. Proszę zwrócić uwagę: dorastający chłopiec, gdy obraża się na swych rodziców, zamyka się po prostu w pokoju, nie słychać go i nie widać. Obrażona nastolatka ostentacyjnie przejdzie trzy razy przez jadalnię, by wszystkim pokazać, że właśnie zdecydowała nie zamienić z nikim ani słowa. To zachowanie zmusza pozostałych członków rodziny do zadania sobie pytania: dlaczego ona nie odzywa się, co jej się stało, o co jej znowu chodzi? A więc zmusza do rozwijania naszej wrażliwości i wypowiedzenia naszych emocji.
Czy to nie jest schematyczne spojrzenie na świat? Zamknięci w sobie i cierpiący w ciszy chłopcy-mężczyźni i wrażliwe, w pełni wyrażające swe emocje kobiety... Przecież wszyscy znamy kobiety cyniczne, świetnie kontrolujące swe emocje. Takie, które z zimną krwią potrafią „iść po trupach” w walce o awans czy utrzymanie stanowiska...
– Rywalizację kobiet bardzo często stawia się na pierwszym planie, prz...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
