KAROLINA ROGASKA: Jak Panowie dowodzą, menedżerowie ulegają różnym mitom, czyli błędnym przekonaniom dotyczącym zarządzania. Na przykład sądzą, że ważne decyzje lepiej podejmować grupowo. Lepiej?
SŁAWOMIR JARMUŻ: Nie zawsze. Jeżeli grupa jest spójna, ma poczucie moralnej wyższości i przewodzi jej dominujący szef, a do tego nie ma kogoś, kto przedstawiałby inny punkt widzenia, to może dojść do groźnego zjawiska zwanego syndromem myślenia grupowego. Opisano je w dwudziestym wieku po analizie ważnych, błędnych decyzji politycznych i wojskowych w Stanach Zjednoczonych. Jedną z nich była inwazja w Zatoce Świń na Kubie – jak wiadomo, skończyła się tragicznie. Syndrom myślenia grupowego niesie zagrożenie, bo taka spójna grupa podejmuje ryzyko większe, niż byłby skłonny podjąć najbardziej odważny jej członek. Ludzie w zespole wzajemnie się nakręcają.
MIROSŁAW TARASIEWICZ: Poza tym menedżer grupy skłonny jest raczej szukać potwierdzenia opinii, jaką już sobie wyrobił. Mało istotne są więc dla niego wypowiedzi z tą opinią niezgodne.
A tak zwana burza mózgów – czy ma sens?
M.T.: Okazuje się, że ta metoda, która w założeniu ma prowadzić do bardziej kreatywnych rozwiązań, często daje gorsze efekty, niż gdyby każdy z uczestników z osobna usiadł z kartką i próbował wymyślić rozwiązania.
S.J.: Burza mózgów to świetny sposób, by ograniczyć kreatywne myślenie. Takie zresztą wnioski płyną z metaanalizy badań na jej temat.
Czyli burza mózgów to mit. Skąd się bierze wiara menedżerów w różne mity?
S.J.: Często psychologowie opowiadają ludziom biznesu o różnych mechanizmach, które działają, ale pod pewnymi warunkami. A kiedy zaczynają je wymieniać, menedżer ucieka. On...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
