Pamiętam sprzed lat pewną kandydatkę na studia psychologiczne, która zapytana, dlaczego chce studiować psychologię, odpowiedziała krótko, że potajemnie kocha pewnego mężczyznę, a on zapisał się na studia psychologiczne, więc chce mu z daleka towarzyszyć. Na pytanie, czy interesuje się psychologią, z całą jasnością zaprzeczyła. Na pytanie, czy ten mężczyzna coś wie o tej miłości, także zaprzeczyła i dodała, że jednak nie traci nadziei na wzajemność.
Najpierw pomyślałem wtedy o tej oczekiwanej wzajemności, ale dość szybko odkryłem, że wzajemności oczekiwać można z pewnością tylko w wypadku miłości do siebie samego. W każdym innym jest ona niepewna. Potem przyglądałem się od czasu do czasu tej parze. Już niedługo okazało się, że psychologia jest dla kobiety znacznie bardziej interesująca niż ten wybrany mężczyzna, a dla mężczyzny bardziej interesująca okazała się ta kobieta niż psychologia. Tyle tylko, że ona już go nie chciała. Najwyraźniej przestała go kochać. On porzucił studia, ona została. Dziś to znana badaczka.
To opowieść j...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
