Lekcje psychologii w szkole

Wstęp

Psychologia w szkole. Co wynikłoby z dosłownego potraktowania tego tematu? Jak sprawdziłaby się psychologia akademicka jako treść zajęć lekcyjnych? Próbą odpowiedzi na tak postawione pytania jest projekt „Lekcje psychologii”.

Marcin Jaroszewski jest psychologiem, pracuje w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 3 w Olsztynie.

Na początku zaznaczę, że nie jestem nauczycielem w potocznym rozumieniu tego słowa, a projekt wprowadzam w życie w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Dla poszerzenia obrazu relacji psychologii i systemu oświaty proponuję czytać niniejszy tekst jako głos w dyskusji zaprezentowanej przez redaktora Piotra Żaka w artykule „Szkoła i psychologia, czyli związek z rozsądku” („Psychologia w Szkole”, nr 5/2014).

POLECAMY

Do zrealizowania pomysłu potrzebne było pięć składników: usystematyzowany pomysł, odpowiednio dobrane treści i formy pracy, uczestnicy, przestrzeń umożliwiająca realizację zadania oraz osoba odpowiedzialna za całość.
Usystematyzowany pomysł. „Lekcje psychologii” pomyślane zostały jako nowa w swojej istocie propozycja. Nie chodziło mi o powtarzanie wypracowanych już wzorców zajęć stricte treningowych, profilaktycznych czy terapeutycznych. Cykl zajęć „Lekcje psychologii” zaplanowałem jako uczenie (o) psychologii. Punkt wyjścia stanowiło dla mnie poznawcze zainteresowanie młodzieży treściami oferowanymi przez psychologię akademicką, zaś punkt docelowy – praktyka i osobiste doświadczenie. Zobrazuję to przykładem. Jeśli treścią zajęć były teorie emocji, to towarzyszyło im rozwijanie umiejętności skutecznego neutralizowania napięcia, natomiast na zajęciach dotyczących psychologii komunikacji interpersonalnej istotną część stanowiło praktyczne kształtowanie umiejętności porozumiewania się. Teoretyczne uzasadnienie poprzedzało i wzmacniało praktyczne rozstrzygnięcia.

Dzięki połączeniu elementów teoretycznych i praktycznych „Lekcje psychologii” dawały możliwość optymalnego zaangażowania intelektualnego i emocjonalnego. Wykorzystując zainteresowanie młodzieży wiedzą psychologiczną, służyły też kształtowaniu kompetencji stanowiących o jakości jej zdrowia, zwłaszcza psychicznego.

Dobór treści i form pracy. Pierwsze kryterium doboru treści stanowiła różnorodność, zatem każde kolejne spotkanie poświęcone było innej dziedzinie psychologii. W zakres tematów weszły więc: psychologia ogólna (koncepcje psychologiczne człowieka), psychologia eksperymentalna, społeczna, rozwoju człowieka, różnic indywidualnych, osobowości, komunikacji interpersonalnej, kliniczna. Wybór ten, rzecz jasna, nie wyczerpuje wszystkiego, co psychologia jako nauka ma do zaoferowania, pozwala jednak zdobyć pogląd na rozległość przedmiotu jej badań. Drugim kryterium doboru treści była możliwość ich praktycznego wykorzystania w trakcie dyskusji i ćwiczeń praktycznych. Jako przykłady konkretnych zagadnień wymienić można choćby: teorie emocji, zjawisko konformizmu, rozwój rozumowania moralnego, psychologiczne ujęcie twórczości, inteligencję psychometryczną, rodzaje z...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI