Jesteś ważny taki, jaki jesteś

Ja i mój rozwój Laboratorium

W podejściu humanistyczno-egzystencjalnym zaburzenie psychiczne wiąże się z niezaspokojeniem potrzeb, takich jak potrzeba bezpieczeństwa, miłości czy szacunku.

Terapia humanistyczno-egzystencjalna to zbiorcze określenie dla wielu podejść różniących się nieco – tym, na czym koncentruje się terapeuta lub jakich technik używa. Do najbardziej znanych należą: podejście zorientowane na osobę (jej twórcą jest Carl Rogers), terapia Gestalt (twórca: Fritz Perls), podejście egzystencjalne (wiodące nazwiska to Rollo May, Viktor Frankl, R. Laing, a współcześnie Irvin Yalom).

Dla kogo ta terapia?
Terapia humanistyczno-egzystencjalna jest skierowana do osób dotkniętych wszelkimi formami zaburzeń emocjonalnych. Szczególnie dobrze nadaje się dla osób zagubionych w tym, czego pragną, próbujących uniezależnić się od innych, nierozumiejących swoich uczuć, nękanych poczuciem winy lub krzywdy, mających objawy lękowe lub psychosomatyczne. Również dla osób, które mają kłopoty w kontakcie z drugim człowiekiem lub nie umieją odnaleźć swojej drogi życiowej. Formy grupowe tego nurtu nakierowane są na diagnozę problemów interpersonalnych oraz naukę otwartego, autentycznego bycia z drugim człowiekiem.

Na czym polega ta forma psychoterapii?
Terapeuta humanistyczno-egzystencjalny koncentruje się na subiektywnych doświadczeniach klienta, wspiera jego refleksyjność i poczucie sprawstwa. Stara się pomóc mu w poszerzeniu świadomości siebie, szczególnie zaś zachęca do rozpoznawania i wyrażania emocji. Świadomość siebie pozwala dokonywać wyborów nowych sposobów myślenia, odczuwania i działania. Na przykład uświadamiając sobie napięcie własnego ciała, klient może powiązać je z wypartymi uczuciami i wybierając nowy sposób funkcjonowania, wyrazić je.
W tym nurcie przywiązuje się wagę do odpowiedzialności. Dzięki pomocy terapeuty uświadamiamy sobie, że mamy wpływ na to, jacy jesteśmy, jak myślimy, odczuwamy i zachowujemy się. Bierzemy odpowiedzialność za zmiany, jakie decydujemy się wprowadzić. Dlatego osobę korzystającą z tej terapii nazywa się klientem, a nie pacjentem, aby podkreślić, że nie jest ona tylko biernym odbiorcą pomocy.

Metody i techniki
Terapeuci humanistyczni korzystają z narzędzi należących do różnych podejść. Terapeuta identyfikujący się z tradycją rogersowską, przede wszystkim stara się słuchać i rozumieć, czego doświadcza i co przeżywa klient, jaki sens ma dla niego to, co mówi. Podstawową techniką jest klaryfikacja, czyli takie odzwierciedlenie uczuć i treści wypowiedzi, które uwypukla ich subiektywne, osobiste znaczenie. Niezależnie od tego, jakie uczucia, myśli i chęci będzie referował...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI