O komunikacji asertywnej słyszy się różne dziwne rzeczy. Najczęściej asertywność kojarzy się z gruboskórnością i złym wychowaniem. Dlaczego? Powód wydaje się prosty. Obrona własnych praw i interesów, gdy potrzeby innych stawia się na równi ze swoimi, jest w naszej kulturze uważana za niewłaściwą. Królują normy: skromności, uprzejmości za wszelką cenę i podporządkowania się.
Zapewne są to zasady ułatwiające życie – do czasu, aż złość i poczucie krzywdy sprawią, że zaczniemy własną gorycz i pretensje przerzucać na otoczenie. A wtedy przestaniemy być sympatyczni i mili. I przyzwyczajeni do naszej spolegliwości ludzie przetrą oczy ze zdumienia i... przestaną nas lubić. Oczywiście, jesteśmy wolni – możemy zgadzać się na wszystko, o co ktoś poprosi. Warto jednak uświadomić sobi...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
